Bez pośpiechu zaczynamy dzień. Powoli pakujemy kampera. Przed nami dość długi przejazd do następnego punktu programu- 220 km. Spora część trasy biegnie przez góry.
Jesteśmy umęczeni drogą. Wysoka temperatura daje się we znaki. Wypijamy hektolitry wody. Dziewczyny większość podróży przesypiają.Nie przepadam za jazdą po górach...Nie było jednak innej drogi do tego mitycznego miejsca.
Budzi nas piosenka Pantelisa Pantelidisa puszczona na full z auta. O świcie ktoś przyjechał powitać dzień na magicznej ławeczce z widokiem. Przejeżdżamy 2 km i jesteśmy pod wejściem na teren Delf. Byliśmy tu już, ale zależy nam, aby dziewczyny zobaczyły to teraz, kiedy są starsze. W czasie gdy ja z Marianną idziemy na krótki spacer, żeby zrobić fotki auta na tle gór Parnasu- niespodziewanie włączają się armatki wodne, podlewające rośliny na terenie wykopalisk. Nasz dom otrzymuje darmowy prysznic, brzmiący ponoć wewnątrz jak oberwanie chmury! A gdyby ktokolwiek wtedy tam przechodził? Przemoczony do majtek w najlepszym razie, a w najgorszym ranny, ponieważ siła wody połamała gałęzie i pozrzucała szyszki? To chyba to słynne greckie poczucie humoru?