mieliśmy plan, żeby tego lata odwiedzić jeszcze pełne morze. pogoda już niezbyt ładna (silne wiatry), ale obiecaliśmy dzieciom i nie sposób było się wykręcić :-] we wtorek po obiedzie załadowaliśmy się i ruszyliśmy w kierunku Dąbkowic…
Trójmiasto zapchane :-[ zanim minęliśmy Redę mieliśmy już godzinę niedoczasu, całe szczęście potem było już lepiej. lepiej nie znaczy zupełnie dobrze, bo drogi nadmorskie pozostawiają wiele do życzenia, za to widoki całkiem ładne. dotarliśmy do Dąbek i poczuliśmy się… jak w Łebie 😉 wyglądało to odpustowo, ale skoczymy tam jutro, żeby swojego wrażenia nie opierać na widoku z samochodu.
minęliśmy centrum Dąbek i skręciliśmy na Mierzeję Bukowską, trzeba przyznać, że oznakowanie całkiem dobre. droga do ośrodków wypoczynkowych w Dąbkowicach biegnie po wąskiej mierzei pomiędzy morzem, a dawną jego
zatoką, obecnie jeziorem Bukowo. jest wąsko, czasami trudno się wyminąć, trzeba uważać na turystów na rowerach i różnych dziwnych wehikułach z wypożyczalni. po przejechaniu mostu nad kanałem łączącym jezioro z morzem nawierzchnia asfaltowa staje się coraz bardziej dziurawa, całe szczęście szybko dojeżdżamy do celu.
ośrodek wypoczynkowy “Mierzeja” to drugi z ośrodków na mierzei, a zarazem pierwszy, który przyjmuje przyczepy. nam zaproponowano miejsce niedaleko wyjścia na plażę (przyczepy ustawione są wzdłuż wydmy). rozstawiliśmy się, wypakowaliśmy i odstawiłem auto na parking, bo przyjemność pozostawienia go na kempingu kosztuje drugie tyle co przyczepa, czyli 16 zł.
do wieczora strasznie wiało, ale musieliśmy wyjść na plażę i zobaczyliśmy spore fale i plażę skąpaną w wodzie.
oj, chyba jutro nie da się tutaj leżakować, poważnie myślimy o wyjeździe gdzie indziej (gdzie w razie draki są inne atrakcje niźli tylko plaża). przed snem dziewczynki obejrzały sobie kilka bajek, a my popijając piwko wsłuchani w fale za chwilę padniemy w objęcia Morfeusza…
