obudzilismy sie o 5.18, a wlasciwie obudzila nas Marianna, ktora scenicznym szeptem wolala "tatusiu chodz bo tu chodzi takie male czarne!"- jak latwo zostac bohaterem w oczach wlasnej corki:)
Male sniadanie, kawa na miejscu i na wynos- podrozne kubki- i w droge! Dziewczyny otrzymaly druga niespodzianke z "zaczarowanej szafy" czyli Podroz Wedrowca do switu- 3 czesc opowiesci z Narni, ktorej sa wielkimi fankami. Pogoda sliczna, ja powoli czuje, ze stres odplywa dajac miejsce znajomemu uczuciu lekkiej euforii- zawsze odczuwam ja w podrozy:)
obudzilismy sie wczesnie i zobaczylismy, ze w nocy przytulilo sie do nas kilka kamperow:)
rano zauwazylismy znaczny odplyw:
do Fano dojechalismy z Cesenatico okolo godziny 10.30. Po drodze podziwialismy pola slonecznikow.
Droga do portu w Anconie przebiegla wlasciwie bez problemow nie liczac malej skuchy nawigacji i naszego nieplanowanego zwiedzenia fragmentu tego wydaje sie interesujacego miasta.
wczesnym rankiem opuscilismy Diakofto i ruszylismy w kierunku Kanalu Korynckiego. Droga bardzo dobra, nawigacja bez zarzutu- doprowadzila nas dokladnie na parking kolo tej atrakcji turystycznej. Kilka krokow i juz mozemy podziwiac niewiarygodne dzielo ludzkich rak.
chetnych jest duzo wiecej;) Kiedy mijamy sklepiki z pamiatkami, w ktorych gra glosno grecka muzyka- Marianna zaczyna tanczyc, bardzo to lubi, a rusza sie miekko i wdziecznie:)
Zauwazylismy, ze jakas para filmuje nasze corki...po chwili na moscie podeszli do nas i spytali skad jestesmy. Od slowa do slowa okazalo sie, ze sa z Argentyny (pan ze smiechem wykrzykiwal "Maradona":)) i bardzo podobaja im sie nasze corki:) Ujal ich szczegolnie taniec Marianny:)
Mielismy znowu sporo szczescia w czasie kiedy podziwialismy kanal zauwazylismy wplywajacy do niego statek! Czekalismy wiec cierpliwie az sie zblizy. Ludzie na nim byli jak mrowki:) Pobieglismy na druga strone, ale statek juz sie oddalal...
