Tag Archives: Dąbkowice

mieliśmy plan, żeby tego lata odwiedzić jeszcze pełne morze. pogoda już niezbyt ładna (silne wiatry), ale obiecaliśmy dzieciom i nie sposób było się wykręcić :-] we wtorek po obiedzie załadowaliśmy się i ruszyliśmy w kierunku Dąbkowic...

Trójmiasto zapchane :-[ zanim minęliśmy Redę mieliśmy już godzinę niedoczasu, całe szczęście potem było już lepiej. lepiej nie znaczy zupełnie dobrze, bo drogi nadmorskie pozostawiają wiele do życzenia, za to widoki całkiem ładne. dotarliśmy do Dąbek i poczuliśmy się... jak w Łebie ;-) wyglądało to odpustowo, ale skoczymy tam jutro, żeby swojego wrażenia nie opierać na widoku z samochodu.

minęliśmy centrum Dąbek i skręciliśmy na Mierzeję Bukowską, trzeba przyznać, że oznakowanie całkiem dobre. droga do ośrodków wypoczynkowych w Dąbkowicach biegnie po wąskiej mierzei pomiędzy morzem, a dawną jego
zatoką, obecnie jeziorem Bukowo. jest wąsko, czasami trudno się wyminąć, trzeba uważać na turystów na rowerach i różnych dziwnych wehikułach z wypożyczalni. po przejechaniu mostu nad kanałem łączącym jezioro z morzem nawierzchnia asfaltowa staje się coraz bardziej dziurawa, całe szczęście szybko dojeżdżamy do celu.

ośrodek wypoczynkowy "Mierzeja" to drugi z ośrodków na mierzei, a zarazem pierwszy, który przyjmuje przyczepy. nam zaproponowano miejsce niedaleko wyjścia na plażę (przyczepy ustawione są wzdłuż wydmy). rozstawiliśmy się, wypakowaliśmy i odstawiłem auto na parking, bo przyjemność pozostawienia go na kempingu kosztuje drugie tyle co przyczepa, czyli 16 zł.

do wieczora strasznie wiało, ale musieliśmy wyjść na plażę i zobaczyliśmy spore fale i plażę skąpaną w wodzie.

oj, chyba jutro nie da się tutaj leżakować, poważnie myślimy o wyjeździe gdzie indziej (gdzie w razie draki są inne atrakcje niźli tylko plaża). przed snem dziewczynki obejrzały sobie kilka bajek, a my popijając piwko wsłuchani w fale za chwilę padniemy w objęcia Morfeusza...

obudziliśmy się po nie do końca przespanej nocy... dobre miejsce blisko plaży, ale ujadający pies dał się we znaki. podobno przeganiał lisy, cóż z tego, kiedy nam przypomniały się wszystkie noce na kempingach wyposażonych w psy ;-]

zjedliśmy śniadanie i ruszyliśmy rowerami (z dziećmi w przyczepce) do Dąbek. dziurawa droga ponownie zwróciła na nas swoją uwagę, ale na rowerach doceniliśmy inne jej walory- biegnie w całości przez las, czasami widać wydmy, czasami jezioro.

zatrzymaliśmy się przy przystani nad jeziorem Bukowo.


na wodzie było już sporo ludzi- działają tutaj szkółki windsurfingu.

można odbyć rejs stateczkiem wycieczkowym po jeziorze

po kilkunastu minutach ruszyliśmy w kierunku centrum. zauważone wczoraj "dmuchańce" były jeszcze nieczynne pojechaliśmy więc dalej, by "zwiedzić" mieścinę.

Dąbki to niezbyt wielkie miasteczko, więc bardzo szybko zawróciliśmy. zatrzymaliśmy się w lodziarni przy ul. Darłowskiej 34- niepozorna, ale desery lodowe własnej produkcji wspaniałe! Warto samemu skomponować deser, gdyż wychodzi taniej niż proponowane zestawy, w dodatku- naszym zdaniem- lepiej ;-) podają tutaj również wspaniałe (czytaj: takie jak być powinno) espresso.


wracając chcieliśmy kupić w prezencie dla babci srebrne kolczyki z bursztynem, ale jednak pozostanie allegro, bo wszystko co zobaczyliśmy to tylko blichtr i szmira. całe Dąbki wyglądały odpustowo, jak każda miejscowość turystyczna w okresie wakacji. mnie akurat bardzo wkurza atmosfera tymczasowości- wszechobecna płyta osb :-(

w tym samym tonie utrzymany był plac zabaw, nawet uczciwe disco polo didżej zapodał ;-)

dziewczynki pobawiły się na dmuchańcach, poobcierały ręce i nogi i mogliśmy jechać z powrotem do Dąbkowic.

kłuła w oczy rudera w pobliżu przystani

za to leśna droga na mierzeję ponownie nas urzekła- pogoda wspaniała, słonecznie...

mimo negatywnego nastawienia do dalszego pobytu tutaj (wrażenia z kempingu, ujadający pies) postanowiliśmy przemęczyć się jeszcze jedną noc. w upalne południe wylądowaliśmy na plaży, która nie była przesadnie przeludniona (żeby nasze plaże w Gdańsku i Sopocie tak wyglądały!!!), naprawdę kameralnie :-)

fala nie pozwoliła na kąpiel w rękawkach, więc pozostało nam tylko zamaczanie się.

przez większość czasu zbieraliśmy kamienie, zbudowaliśmy też zamek...

ciasteczka, piwko... myk przez wydmę do przyczepy (bliskość plaży to najlepszy punkt tego kempingu) po drugie piwo, szybki skok do baru co zapodają... i już wiemy, że nie musimy się spieszyć do przyczepy :-)

po kilkugodzinnym plażowaniu wracamy do przyczepy się przebrać. idziemy do baru, w którym miły młody człowiek proponuję karkówkę z grilla, jako czekadełko bierzemy sobie pajdy chleba ze smalcem i piwo. dziewczynki biegają sobie po sali bankietowej, szczególnie podobają im się lustra. w końcu dostajemy swoją karkówkę z cebulą, smakuje jak nigdy dotąd, porcje ogromne... dzisiaj nie zjemy kolacji ;-)

jesteśmy tutaj od wczoraj, a obsługa już nas zna- tak niewielu klientów w tym okresie się tutaj przetacza. słyszymy słowa, że "klient jest tutaj wielkim dobrem", że "warto się postarać, to zdobędzie się może nowych klientów"... żałujemy, że jesteśmy na tyle niewdzięczni i będziemy jutro wyjeżdżać ;-( brak będzie nam bardzo sympatycznej obsługi: chłopaka od grilla- świeżo upieczonego studenta medycyny w Szczecinie, który zdecydował się na nią mimo wygranego indeksu na Politechnikę Gdańską, pani Eli z kawiarni, która dzięki swojemu talentowi językowemu dogaduje się z Niemcami po turecku ;-) czy też nauczyciela fizyki, który biega z łopatą czy innym sprzętem po ośrodku, ale jest prawdziwą duszą towarzystwa, tylko łatwo wpada w słowotok ;-]

przed snem spacerujemy chwilkę po ośrodku, ale nie zachwyca nas, a zrujnowany plac zabaw opuszczamy, jak nigdy dotąd, po kilku minutach...

wracamy do przyczepy... czas na kąpiel w "pogierkowskich" łazienkach, a potem kilka bajek i dziewczynki idą spać... tatuś z mamusią obejrzą jeszcze kolejny odcinek "MD House" :-) i tylko ból zęba psuć będzie nastrój... zdobywam adresy najbliższych stomatologów, ale spróbuję wytrzymać do powrotu do Gdańska- jeśli ząb da się leczyć, lepiej by robił to jeden, odpowiedzialny za całokształt, lekarz...

ośrodek "Mierzeja" zlokalizowany jest w bardzo ciekawym miejscu naszego wybrzeża, na wąskiej mierzei, która odgradza jezioro Bukowo od morza. malownicza droga dojazdowa, bliskość morza, spokój to niewątpliwe atuty tego miejsca. niestety nawet najlepsza obsługa nie jest w stanie przyćmić mankamentów, czyli zaniedbanego pasa zieleni będącego jednocześnie placem kempingowym (nie chodzi o nieprzystrzyżoną trawę, ale rozlatujące się ławki, odrapany płot, itp.), zrujnowanego placu zabaw, czy nieużywanych budynków na zachodnim krańcu ośrodka, które póki co straszą, ale prędzej czy później się zawalą... pawilony mieszkalne brzydkie, ale goście są więc może karaluchów nie ma? ;-)

na zdjęciach nie widać, że pas trawy jest bardzo pofałdowany, zaśmiecony, ogrodzenie odrapane, ławki połamane. a latarnie robią tylko za atrapy.

trzeba dodać, że od frontu ośrodek robi dobre wrażenie.

cóż, potencjał ogromny, tylko chyba równie ogromny problem z zarządzaniem? ceny nadmorskie, jakość niestety nie jest adekwatna, ale widziałem gorsze więc nie trzeba się tym do końca sugerować. a co do psa: na końcu ośrodka jest klatka dla psa, a póki co jest on na centralnym wybiegu, bo... turyści go uwielbiają- dokarmiają, bawią się... w dodatku póki ośrodek był pełen ludzi lisy w nocy nie podchodziły i pies nie miał na kogo szczekać- mieliśmy pecha ;-] jeżeli kiedyś tutaj jeszcze zawitamy najpierw dowiemy się, gdzie jest pies

największym plusem ośrodka jest bliskość morza. przejście przez wydmę zajmuje chwileczkę, a w nocy słychać szum fal. plaża nie jest zatłoczona jak w Mielnie czy Łebie, ale na terenie ośrodka jest kilka pawilonów i kiedy się zapełniają w pełni sezonu, a przyjmują tutaj również kolonie to wtedy może być gwarno. na terenie ośrodka zimuje kilkanaście przyczep kempingowych, niektórzy z bywalców są imprezowi- tyle udało mi się dowiedzieć.

miejsce na plus, ale muszą zainwestować w infrastukturę, bo inaczej wydane tutaj 116 zł za dwie doby okazuje się być drogo. ciepła woda w prysznicu do woli, ale sam prysznic taki sobie... no i kolejny przypadek, gdy toaletę chemiczną trzeba opróżniać wprost do muszli klozetowej- to bardzo mało komfortowe rozwiązanie ;-(