Tag Archives: Park Dzikich Zwierząt

Gdybysmy wiedzieli JAK jest w Kadzidlowie- bylibysmy tam juz w zeszlym roku albo i wczesniej! Jedna podpowiedz, zeby naprawde poobcowac ze zwierzakami: przed sezonem!

Zajechalismy na parking, spokoj, cisza...nie ma zywego ducha:)

Czytalismy sobie tablice informacyjna zalujac, ze park jeszcze nieczynny kiedy podeszla do nas pani- okazalo sie, ze przewodnik- i zaproponowala poczekac na ewentualnych chetnych do zwiedzania. Przeszlismy sie spacerkiem droga w strone zagrody nieduzego konika (kon Przewalskiego) oddalonej od innych. Potem okazalo sie, ze to klaczka oddzielona od stada z powodu milosci!:) Milosci do cielakow jelenia Milu. Zaadoptowala je i nie pozwalala opiekunom wywiazywac sie z ich obowiazkow, a maluchy musza byc karmione z butli, zeby przezyc. Kiedy wrocilismy pani przewodnik byla juz gotowa do trasy: 45 zl, bilety w reke i w droge:)

...no wlasnie w droge- czyli "prosze przejsc po drabinkach na druga strone" (???):) Okazalo sie, ze aby zwiedzac trzeba przemieszczac sie troche gora- czyli po drabinkach odzielajacych poszczegolne pastwiska:) Dziewczyny byly zachwycone! Pierwsze pole nalezy do jeleni Milu. byly doslownie na wyciagniecie reki...potem juz poszlo z gorki: kurki ozdobne i ich jajka lezace w trawie, towarzystwo malego jelonka- bardzo zaprzyjaznil sie z Olenka:) Glaskom i przytulaniom nie bylo konca! Potem piekne pawie w strojach galowych, nasze rodzime zurawie i bociany! Oswojone tak, ze trzeba uwazac na buty- lubia poskubac;)) Byla tez przepiekna, cudna gadula: orlica stepowa o imienu Syberia. Skradla moje serce, nie moglam odejsc od jej zagrody...tanczyla, zagadywala, podrzucala piorko zachecajac do zabawy...przepiekny dziki, wielki, drapiezny ptak zachowywal sie jak stesknione towarzystwa dziecko... Dziewczyny w tym czasie karmily z reki kozy i baranki i podziwialy najmniejszego jelenia swiata Mundzaka:) Nastepne do podziwiania byly daniele: bialy, brazowy i czarny, smieszne osiolki z kudlatymi grzywkami i jeszcze wiecej koz! Przybiegla przywitac sie swinka Marta:) Co chwile nad naszymi glowami przelatywaly bociany. Jak szybowce, majestatycznie i cicho ladowaly tuz obok... Dowiedzielismy sie, ze jelen i sarna to dwa odrebne gatunki, ze bociany wcale nie lubia zab (na naszych oczach jeden zlapal zabe po czym z obrzydzeniem ja wyplul;)) i ze kocieta rysia wyprowadza na spacer suczka spaniela:) Nasza przewodniczka okazala sie wielka milosniczka tego miejsca- od 7 lat oprowadza chetnych po parku i zna mase anegdot o zwierzakach tam przebywajacych.

Niestety nie dane nam bylo zobaczyc wilczycy Soni- byla zajeta posilkiem (czyzby Czerwony Kapturek?;)), ale widzielismy najpiekniejsze zwierze mieszkajace w Kadzidlowie: rysia!
Wielki, dumny kot- lew naszych lasow- zrobil na nas, milosnikach kotow wszelkich ogromne wrazenie. zapamietamy na zawsze! Cala trasa trwa 1,5 godziny. Nasze panny (4 i 6 lat) przebyly ta droge bez trudnosci pod koniec narzekajac tylko na glod i pragnienie:) Akurat te dolegliwosci moglismy bez trudu zlagodzic w znajdujacej sie w otoczeniu Parku "Oberzy pod psem". Pierogi i kompot wprawily dziewczyny w swietny humor:) Oberza jest bardzo porzadna: ma swoje koty (do glaskania dla gosci) i oczywiscie psa patrona:) Obok stoi chata skansenowa do zwiedzania:) Prowadza to wszystko panstwo Danuta i Krzysztof Worobiec. Oberza jest dodatkowo siedziba stowarzyszenia Sadyba. Czujemy wielki niedosyt i marzymy, zeby wrocic tu znowu- moze po sezonie aby w spokoju i ciszy cieszyc sie kontaktem z dzikimi, ale jakze pokojowo nastawionymi do swiata zwierzetami.

Na kempingu byśmy się chyba zanudzili, dlatego w planie było kilka wycieczek, celem pierwszej był Park Dzikich Zwierząt. W drodze do Kadzidłowa zboczyliśmy do Mikołajek. Miasteczko sympatyczne tylko Hotel Gołębiewski to jakaś pomyłka- niezgrabny moloch nie pasujący zupełnie do tego miejsca. Zatrzymaliśmy się w rynku miasteczka, które szykowało się do sezonu- sprzątanie, malowanie ławek, renowacja fontanny... turystów bardzo mało albo jeszcze spali ;-)

w oczy rzucił nam się lokal firmowany przez Wojciecha Malajkata. centralne położenie, znane nazwisko, atrakcyjny wygląd to chyba emerytura dla pana Wojtka? restauracja, pokoje gościnne i kino sezonowe- fajny pomysł. Ale rynek nie jest najważniejszym miejscem Mikołajek, stąd bardzo blisko do mariny, której pomosty zapełnione są prawie całkowicie, głównie przez jachty czarterowe. podobały nam się oryginalne nazwy niektórych łódek w oczy rzucała się jedna luksusowa motorówka gastronomia gotowa na przyjęcie turystów klimatyczna tawerna przy nabrzeżu... a w bocznej uliczce takie kwiatki: powrót do rynku i w drogę kilka godzin spędziliśmy w Kadzidłowie, a potem pojechaliśmy zobaczyć stary młyn na rzece Krutyni w miejscowości Zielony Lasek. młyn już zboża nie miele, ale jest wykorzystywany do zmniejszenia deficytu energii elektrycznej ;-)
do środka nie weszliśmy (być może latem można), ale obejrzeliśmy co nieco na zdjęciach tego nie widać, ale robi wrażenie na żywo
spokojna rzeczka zamienia się w ryczącego potwora :-)

strudzeni, głównie od emocji, wróciliśmy na kemping. obiad, "prawdopodobnie najlepsze piwo na świecie", spokój... wieczorem pojawił się pan z quadem. w dresiku, ech ;-/